Een weekje terug in Placencia

Even rustig werken!
Door het vele reizen en van hotel naar hotel. Ons laatste stop was El Sercreto, Het geheim verscholen in het Noorden van Ambergris Caye. Prachtig resort net geopend waar je voor $ 600 per nacht kan slapen in een Suite met je eigen jacuzzi. Wat een luxe en wij waren daar!

El secreto en eigen jacuzzi dus!

Maar na al die luxe waren  toe aan even een eigen huisje. En die vonden in een schattig Beach Cabana aan het strand van de lagoon. Klein maar fijn en we konden een mooi prijsje maken met de eigenaresse Maria in ruil voor wat online-marketing advies.

zonsondergang op onze eigen pier voor de deur

Immigrations
Huis geregeld! De volgende opdracht was ons visum verlengen. We waren niet van plan om zo lang in Belize te blijven dus ons visum liep af. Maar ach dat maakt hier allemaal niet zoveel uit!

Want wat je doet is: Je pakt de Hokey Pockey boot naar Independence een klein plaatsje aan de andere kant van het water. Je stapt uit in een dorp van niks, waar 2 taxi chauffeurs staan die iedereen naar het immigration office brengen. Je betaald $25 aan de immigration en je krijgt een stempel om nog een maand te kunnen blijven! De taxi chauffeur wacht buiten en brengt je terug naar de boot.
Klaar is Klara!!

Ready for a shock?
Huis en visum in de pocket wat kan er nog misgaan?? JEUK overal JEUK!!
Ik wordt s-nachts wakker van JEUK!! Serieuze jeuk, ik denk die shit-muggenbulten. Ik had als tip gekregen om er tandpasta op te smeren, dus liep naar de badkamer voor tandpasta. Begon te smeren, maar dacht opeens: shit het zit echt overal. Keek in de spiegel.....shocking mn ogen waren helemaal opgezwollen en waren bijna niet meer te zien.

Plakaten op mn armen, knalrood!! Ik maak R wakker, die schrikt en zegt hmmm allergische reactie op iets! Ja fijn wat dan?? Niet meer geslapen en we stonden om 8.30 uur bij de Pharmacy en kregen anti-histamine pillen mee. Ik heb niet echte goede ervaringen met anti-histamine, want ik ga ervan onderuit en ben echt stoney mallony, maar goed ik heb geen keuze.

De hele dag als een Stoney Bertus rondgelopen, gelukkig waren m'n ogen niet meer zo gezwollen. Toen slapen met natte doeken die we in de vriezer hadden gelegd tegen de jeuk. Wat een hel die  nacht.....JEUK....JEUK...JEUK. Zeldzaam! In de ochtend werd het alleen maar erger en begon ik op te zwellen en had het gevoel in de fik te staan.

Is er een dokter in Placencia? Ja, in een heel klein schattig kliniekje, alleen de dokter is er niet vandaag. Wel de nurse.....prima maakt me niet meer uit als de jeuk maar stopt. Een aardige, lekkere stevige negerin nurse staat ons te woord en inderdaad de diagnose is een allergische reactie. Ze zegt: Are you ready for a shock? En ik dacht shuuut wat gaat deze nurse doen??  Wat ze echt zei was: Are you ready for a SHOT? Kwam voor mij op hetzelfde neer want ik was in SHOCK. Ik haat injecties!
Toch kreeg ik in m'n rechterbil een shot cortisol. M'n rechterbil ging acuut in de spierpijnstand.  Het scheelde niet veel of ik was volledig out gegaan. Maar cortisol is een wondermiddel want binnen een uur waren mn zwellingen weg en de jeuk stukken minder. Na 3 dagen was ik helemaal verlost van die achtelijke jeuk! Grappig detail is dat we vroegen wat de rekening was? Niets!!! Of we een donatie aan de kliniek wilden doen. Tuurlijk!!

Hoe ziet een gewone werkdag in Placencia er uit?
Om 06.30 uur gaat de wekker, nog een paar keer snoozen en dan staan we op. R zet koffie en ik doe gym oefeningen (moet toch in shape blijven). En ondertussen kijk ik naar de bootjes op het water en de zon. Gezond ontbijtje met een bordje yoghurt met fruit of cereal.

Dan gaan we naar ons "buitenkantoor". We zitten in de schaduw met een prachtig uitzicht over de lagun. We zijn druk bezig met het versturen van mailingen, aanmaken van nieuwe klanten en krijgen zowaar elke dag wel 1 of meer bookings requests. Maar we hebben er een heel veel nodig!
Rond een uurtje of 12 gaan we lunchen bij Wendy's om binnen ons budget te blijven bestellen we een sandwich, no fries en een glas water (=gratis).
Dan nemen we weer plaats in ons office en kletsen met iedereen die er voorbij komt. De een gaat snorkelen, de  ander komt terug van vissen of onze eerste nederlandse vrienden (sinds 6 weken) vragen om advies.

office s-avonds

office bij de coffee man

Afhankelijk van wat er te doen is werken we door of gaan we aan het eind van de middag een borrel halen bij een kroegje hier iets verderop aan het water.

Gisteren was het zaterdag en tijd voor een middagborrel. Heerlijk aan het water in de zon. En raken we aan de praat met Harry (een redelijk over datum zijnde Beliziaan en zijn jongere Canadese hippie vrouw). Ze vertellen over wat ze die dag gedaan hebben nl hout voor de boot gehaald. Mooi verhaal. En Harry had een goede one-liner: Learn to Simplify........ Wij houden 'm erin!

Tegen etenstijd gaan we of eten met Patty, Ralph en consorten of we zoeken zelf een dag happie ergens. Om dat af te sluiten met een heerlijk chocolade/caramel ijsje!
Lopen nog even door het dorp, doen wat boodschappen en dan richting de cabana, nog ff kletsen met een biertje aan het water met 10-duizend sterren, uitzending gemist kijken of lekker slapen.
Life is good!

Quality of Life!
Wat is het leven is anders hier. Dingen waar ik me thuis druk om maak zoals, afspraken, werk, auto tanken, televisie series kijken, kleren kopen, hairconditioner, te weinig tijd etc dat alles is hier van minder belang!

Het volgende kan shocking zijn voor een aantal onder jullie, maar ik heb al 6 weken geen nieuwe kleren, creme, make-up gekocht en ik vind het prima. Ik loop in mn korte broek, shirtje of bikini en slippers. Ik lak nog net m'n teennagels! Dat R hier aan kon wennen was niet zo bijzonder....maar IK! Maar het is gelukt ik kan zonder deo in een spuitbus (verkopen ze hier niet)....ik kan zonder watjes..(gebruik gewoon pleepapier)....koop geen conditioner (we zitten op het budget).

Belangrijkste is dat we genieten van ieder moment en dat we hebben ervaren dat je niet veel geld nodig hebt om lekker te leven. Het gaat om de quality of life! PUNT!!

zo dus!!