Na bijna 10 weken Belize gaan we dan toch eindelijk richting Costa Rica. Eerst nog even een verslag van onze laatste trip in Belize, die toch ook zeer "speciaal" was.
Met de Bus
Het is gedaan met onze luxe leventje, geen landcruisers en gratis vluchten meer. Nee, vanaf nu worden echte reizigers en gaan we met de bus. Geheel nieuwe ervaring.
We waren uitgenodigd door ReefCi een klant van bookyourdive om een week op een eiland te logeren en te duiken/snorkelen. ReefCI houdt zich bezig met de bescherming van Marine Life. Ze werken samen met overheidsinstellingen om ervoor te zogen dat het leven in de zee duurzaam is en nog vele generaties mee kan. Een goed doel dus!
Maar goed even terug naar de bus. We moesten naar het zuidelijkste puntje van Belize reizen, nl Punta Gorda. Vanaf Placencia ongeveer 2 uur met de bus. Eerst naar Independence een dorpje aan de overkant van de lagun. Snelste manier is met de Hokey Pockey boot dan een taxi naar de bushalte en then you wait! Want die bussen gaan niet elke 10 minuten. Het zijn oude Amerikaanse schoolbussen, super gaaf om te zien. Het gaat hier niet zoals in Nederland de GVB. Nee, hier reis je met Ritchies Busservice of James Line en de bussen hebben allemaal Caribische kleuren.
Ok we zitten in de bus, dan kijk je om je heen en kom je tot de conclusie dat wij de enige blanke mensen zijn in de bus. Grappig weet je ook een eens hoe dat voelt.
Het kijken naar al deze mensen is genieten. De een heeft een bos rasta haar gekleed als Bob Marley, de ander lijkt zo uit de film "Alleen maar nette mensen gestapt te zijn. En dan die kindjes met hun grote bruine ogen zijn zo sweet.
In het Zuiden van Belize wonen veel Maya's en hoe meer je bij Punta Gorda in de buurt komt hoe meer Maya's er in de bus stappen. Je herkent ze meteen. De vrouwen hebben allemaal lang stijl donker haar met een scheiding in het midden en in een rol opgestoken. Allemaal dezelfde gouden oorbellen in en regelmatig gouden tanden. Ze dragen prachtige zelfgemaakte jurken in roze, geel en helblauw.
Bus overloaded
Over Maya vrouwtjes gesproken, op de terugweg stapte er een oud vrouwtje van minstens180 jaar in met haar kleindochter. Het was druk in de bus en R gaf zijn plek aan haar. Ze was 2 turven hoog en had geen tanden meer in haar mond. Ze was R heel dankbaar.
Een paar 100 meter verderop werd de bus tegengehouden bij een politie checkpoint. Het was niet echt een verrassing maar de bus was overladen en er stonden te veel mensen in het gangpad. Iedereen in het gangpad moest eruit en op de volgende bus wachten.
Tja wat doe je dan het zijn allemaal kleine mensjes dus ze gingen met z'n 3-en op de bankjes zitten. Alsof meneer de agent dat niet zag!! Maar R is daar te groot voor dus bleef staan en riep: I am sorry but I gave my space to this lady en this is my girlfriend. I am going to Indepence and do not leave this bus. Ik moest wel lachen want de politieagent keek een beetje vertwijfeld. Wat nu? Ja hoor het vrouwtje van 180 moest eruit.....NEE, das toch zielig dacht ik. Gelukkig kon ze achter ons op een bil bij 2 andere mensen. Probleem opgelost!
ReefCI
Na een nacht in Punta Gorda geslapen te hebben gingen we de volgende dag naar Tom Owens Caye. Een eilandje van 1 acre in de Caribische zee.
Tom Owens Caye |
We hadden en groep van 7 mensen en dan nog wat personeel. Het was een leuke en gezellige groep. Overdag duiken en s-avonds eten en nog een biertje drinken. Elke dag stonden er 3 tot 4 duiken op het programma. Er werd dan lionfisch geschoten, kreeften geteld, vissen geteld en het reef geïnspecteerd.
Lionfish wordt schoongemaakt |
sunset Toms Owens Caye |
uitzicht van Tom Owens op andere eilandje |
Whale Sharks!
De whale shark komt een keer per jaar naar Belize en dat is een bijzonder event. Iedereen wil deze giants graag zien. Roland de captain van ReefCI had reden om te denken dat ze gearriveerd zouden zijn omdat hij bepaalde vogels boven het water had zien circuleren. Hij kan het weten want is een ervaren visser. Dus wij met z'n allen in de boot na de lunch op zoek naar de whale sharks. In het begin was iedereen enthousiast en over het water aan het turen. Om de minuut riep er wel iemand kijk een vogel. Grote verrekijkers kwamen er aan te pas. Lang verhaal kort we hebben denk ik 2 uur op het water gedobberd, ik zag groen (zeeziek) en we hebben ze niet gespot!
Grenzen verleggen
Eerlijk gezegd was ik aan het einde van de week blij dat we weer weg gingen. Ik heb wat grensjes moeten verleggen daar. Het huis waarin we sliepen was een soort, in mijn beleving, spookhuis. Het was niet afgebouwd, wat overigens normaal is in Belize. Vanaf de 3de dag kregen we een koufront voor onze kiezen en dat ging gepaard met veel wind. S-nachts was het pikdonker (de elektriciteit viel gemiddeld 3 per dag uit) en joeg de wind om het huis. Deuren klapperde door de wind en we hadden parende vogels voor ons raam. Geen prettig geluid midden in nacht als de deuren klapperen.
Daarnaast hadden we een chemisch toilet, dus na elk toilet bezoek moest je naspoelen met een water tank. Ieehhhhh, ik hou er niet van. De douche was alleen koud water en kwam met een stukje staal uit de muur. Kortom het was voor een freak als ik wel een beetje afzien.
Dussss! |
De terugtocht op de boot was enigszins hilarisch! Wij als echte wereldreizigers hebben nog steeds geen regenjas. Het waaide en regende en het was een open boot. Iedereen haalde hippe en handige regenjasjes uit z'n tas en wij stonden er een beetje schaapachtig naar te kijken.
Ik kreeg nog een uit jasje in mn handen gedrukt van de kapitein. Daar was ik heel blij mee. R moest het doen met vuilniszakken. Hoofd en armen door een gat en dat was het dan.
Het eerste wat ik koop voor een volgende reis is een leuk hip regenjasje! Want ja ook in de Cariben regent het.
Toch was het een bijzondere ervaring en had ik het niet willen missen! En R heeft mooie duiken kunnen doen incl een nachtduik vanaf het eiland. En daarnaast steunen we het doel van ReefCI.
night dive |
de Dive Ninja! |
Costa Rica here we come!
En eindelijk zijn we dan toch richting Costa Rica vertrokken. En we hebben er zin in.....we zijn met een dubbel gevoel uit Belize vertrokken. Stiekem zijn we verliefd geworden op dit mooie land! We hebben we er vrienden gemaakt en gaan zeker nog terug!
Via San Salvador naar San Jose gevlogen. We waren als kinderen zo blij toen we de tijd hadden in San Salvador om te shoppen. R heeft een zonnebril gekocht, die was hij verloren in Belize. Geen enkele winkel in Belize verkoopt serieuze zonnebrillen. Allemaal namaakmodellen en dat is niet zo erg maar met paarse glazen. Behoorlijk spacy!
En ik ben de eerste de beste winkel ingedoken en heb heerlijk crème en lotion gekocht en op de valreep nog 2 mascara's. Wat een heerlijkheid om niet meer van die geklonterd mascara op je wimpers te hoeven smeren en dat je niet meer moeite hoeft te doen om je ogen open te krijgen.
Het is even wennen in Costa Rica, men spreekt Spaans. We hebben 2 cursussen gevolgd in Nederland en 100den euroos er tegen aan gegooid. Maar we kunnen geen zin bouwen in het Spaans. Maar gelukkig spreken ze ook Engels en met de Spaanse woorden die we weten komen we wel ergens.
Eerste indruk is goed van dit land we hebben veel op de planning staan. Vulkanen, warmwaterbronnen, regenwouden, strand en zee, mooie vogels, kikkers, rijst en bonen etc.
En zoals ze hier zeggen Pura Vida!
To be continued!
Ja ook wij hebben het weleens koud! |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten